زنده یاد عباس یمینی شریف
کودکان این زمین و آب و هوا
این درختان که پرگل و زیباست
باغ و بستان و کوه و دشت همه
خانه ما و آشیانه ماست
دست در دست هم دهیم به مهر
میهن خویش را کنیم آباد
یار و غمخوار یکدگر باشیم
تا بمانیم خرم و آزاد
یمینی شریف در سال 1298 شمسی در تجریش به دنیا آمد. بیشتر دوران كودكی و نوجوانی را در درهی دربند، كه در آن زمان هنوز صفای روستایی خود را حفظ كرده بود، گذراند. به نظر خودش همین صفای روستایی بود كه بعدها در اشعار كودكانه او متجلی شد.
خانوادهی یمینی شریف؛ خانوادهای با فرهنگ و علاقهمند به شعر و ادب بودند . دیوانهای سعدی و حافظ و نیز روزنامه و مجله در خانه آنها در دسترس بود. اما شاید آن چه بیشتر سبب گرایش عباس یمینی شریف به شعر شد، آشنایی او با " محمد فرخی یزدی" شاعر پرشور و آزادیخواه آن زمان بود. یمینی شریف خود مینویسد:" فرخی آوازخوانی را استخدام كرده بود كه اشعار سیاسی و انتقادی او را در باغی كه بر روی كوه مشرف به رودخانه و جاده دربند بود، شبهای جمعه و شبهای شنبه، كه جمعیت فراوانی برای تفریح در درهی دربند و سربند به آنجا میآمدند ، به صورت آواز بخواند و پیام او را به گوش مردم برساند. آوازخوان سواد نداشت و چون من در آن موقع كودكی ده ساله بودم و میتوانستم شعرها را بخوانم، فرخی آنها را به من میداد و من در كنار ان آوازخوان كه در بلندترین محل باغ مشرف به رودخانه دربند مینشست، مینشستم و شعرها را از روی دستنویسهای فرخی آهسته میخواندم و او آنها را با صدایی رسا، كه چند بار در كوهستان میپیچید، میخواند و درهی دربند را در شور و حالی فرو میبرد.
علاقه یمینی شریف به شعر كودك با ورود او به دانشسرای عالی شدت یافت؛ به طوری كه خودش میگوید:" از آن پس هرگز نمیخواستم دربارهی چیزی جز دربارهی كودك بیندیشم، چیز بنویسم و شعر و سخن بگویم". در همین دوره بود كه او مورد تشویق استادانی چون دكتر عیسی صدیق، احمد بهمنیار، علیاصغر حكمت، محمد باقر هوشیار، پرویز خانلری و ذبیحالله صفا قرار گرفت.
در سال 1322 اشعار یمینی شریف به كتابهای دبستانی راه یافت و بدین ترتیب شعر او اعتبار تازهای پیدا كرد. در سال 1335،به همت او و دوستش جعفر بدیعی، مجلهی كیهان بچهها تأسیس شد و یمینی شریف تا بیست و سه سال بعد، یعنی تا (1358) مسؤولیت انتشار این مجله را به عهده داشت..
به نظر میرسد یمینی شریف، برخلاف بسیاری دیگر از شاعران،این اقبال را داشته است كه همهی كسانی كه از سال 1322 تا امروز به مدرسه رفته و میروند، یك یا چند شعر از او را خوانده باشندیا بخوانند.
"من يار مهربانم
دانا و خوش زبانمگويم سخن فراوان
با آن كه بي زبانم
پندت دهم فراوان
من يار پند دانم
من دوستي هنرمند
با سود و بي زيانم
از من مباش غافل
من يار مهربانم
عباس یمینی شریف زمانی قدم به عرصه شعر كودك گذاشت كه كسی به نام شاعر كودك در ایران شناخته نمیشد. او خود در این باره میگوید:" پنجاه سال پیش كه به سرودن شعر برای كودكان و نوجوانان پرداختم، كس دیگری به نام شاعر كودكان وجود نداشت. تنها چند شاعر مانند ایرج میرزا، یحیی دولتآبادی، مهدی قلی خان هدایت، ملكالشعرای بهار، حبیب یغمایی، پروین اعتصامی، گل گلاب و یكی دو تن دیگر چند شعری برای كودكان سروده بودند
این نغمهسرای كودكان، عمری دراز نیافت و پس از طی 69 بهار، كه به قول خودش " نیم قرن" آن به گشت و گذار " در باغ شعر كودكان" سپری شده بود، به بیماری سرطان مبتلا شد و سرانجام در 28 آذر سال 1367 جان به جانآفرین تسلیم كرد.
كارنامهی یمینی شریف
- آواز فرشتگان یا شعر کودکان (1325)؛
- قصه های شیرین ( مجموعه شعر، 1326)؛
- گربه های شیپورزن ( مجموعه شعر، 1344)؛
- دو کدخدا (1329)؛
- برق و حریق ( ترجمه)؛
- روی زمین و زیر زمین ( گیاه شناسی برای کودکان، اثر اریاوبر. ا.، 1336)؛
- دنیا گردی جمشید و مهشید (1322)؛
- بازی با الفبا؛
- جزیره ی مرجان (اثر پلینتن، 1337)؛
- داستان عروسک (با همکاری اسماعیل والی زاده، 1337)؛
- بیژن و شیرین (ترجمه با همکاری دیگران)؛
- کتاب اول دبستان؛
- فری به آسمان می رود؛
- آوای نوگلان؛
- پرویز و آیینه؛
- در میان ابرها؛
- گلهای گویا (1350)؛
- پوری و لباس های او؛
- همسایه ی عجیب؛
- باغ نغمه ها (1352)؛
- آه ایران عزیز؛
- دستمال گلدار و گنج بی صاحب؛
- داستان خرو و خرکچی؛
- کتاب توکا؛
- خانه ی بابا علی؛
- شعر با الفبا (1363)؛
- سیاهک و سفیدک؛
- نیم قرن در باغ شعر کودکان؛
- فارسی زبانان ایرانی؛
- پلنگ یکه تاز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر